tutulabilen bir dilek olsaydı rüzgâr
rastgele neşelenen gece karanlıklarında
unutulabilen bir rüya olsaydı hicran
her şey den habersiz tan ağardığında



dün susmuştu yine umutlarım
sustukça kafayı sıyırmıştı
bir ok parçası saplanmıştı dımağıma
kaderime bakmıştım sensizlik diyarlarından
üzgü su bir hüzün öğesi gibi dokunmuştu arzularıma



bütün olumsuzluklara inat
seninle ölünse idi ölürdüm yine
dönmezdim son kararımın virajından
bir susturucu olmalıydı bence
cinayet ses getirmemesi için kulaklara



suskunluğuma salı verdim mermiyi
bırak bahrımı nereden isterse oradan delsin
belki bir limon tadıdır sevmek
aşk ağrı kesici hapını almayanlara
ve sevda daima meskun bir öyküyü işler
tutsak bıraktığı sayfalara



sathı farklı kılan muhakkak ki bir sebep vardır
ne kadar gebe olsak da imkânsızlıklara
batınla özleştirmek istiyorsan gönlünü
öldür beni öldür ki
giz olarak saklanması gerekenler
dökülmesin ortalıklara



bir sen yanasın uzağımda
yan ki yokluğun her halinle ulaşsın sonsuzluğa
bir tez ki;
yerden göğe kadar haklı mı haklı
ay nasıl tabi ise dünyaya
çöl ne denli ihtiyaç duyarsa suya
işte bende öyle mecburum sana



bir sen varsın unutamadıklarımda
bir sen varsın yadsıyamadıklarımda
kanımda da
canımda da
bir sen varsın