Mutluluklardan asla, rahatsızlık duyma sen!
Dua et, herkes mutlu, herkes bahtiyar olsun…
Hiç kimseyi kendine, hasım bile sayma sen!
Sevdiklerin ister genç, ister ihtiyar olsun…

İnsan en şereflisi, derken mükevvenatın!
Teslim edilmiş ona, tamamı kâinatın!
Nasıl farkında olmaz, kullar bu saltanatın?
Kişi kendini bilip, ona candan yar olsun…

İnsan denen bu eser, Halik’ın mucizesi!
Çocuklar velilere, Allah’ın caizesi…
Yaşlısı ya da genci, hatta terütazesi;
Herkes Halik’ına yar, adaba uyar olsun…

Bırakalım yaşarken, beşer mutlu yaşasın!
Bu dünya da er/sen de, Hak severse paşasın!
Yeter ki, can sürerken, hamken yanıp pişesin!
İstenir bu hayattan, geç terk-i diyar olsun…

Karaman-2018/04

TDK:

Mükevvenat: yapılmış ve yaratılmışlar, bütün mahlûkat…
Caize: hediye, bahşiş, azık…
Terütaze: körpe…

Halil Şakir Taşçıoğlu