Kişinin Rabbine olan inancı
Olmalı yürekte tükenmez sancı
Şu fani âlemde kendini hancı
Görenler yüzünden handan utandım.

Eğnine süslüce esvabı giyen
Helâli haramı sormadan yiyen
Kendini bilmezken insanım diyen
İnsanlar yüzünden şandan utandım.

Gecenin sonunda nurlu sabaha
Ulaşmak hayali dolarken ruha
Güneşin huzmesi her bir cenaha
Selâmı sunarken tandan utandım.

Müjdedir huzmesi toprağa, taşa
Can verir zerresi yaprağa, kuşa
Güneşle dünyayı bahara kışa
Döndürüp donatan Han’dan utandım.

Tesadüf diyorlar her bir oluşa
Nadanlar biniyor böyle dolmuşa
Fen diye inanıp böyle mışmışa
Âleme yan bakan zandan utandım.

Muhacir sabrıyla dolandım arzı
Seyrettim âlemde usulü, tarzı
Vazife belledim sünneti, farzı
Halik’tan bîhaber ân’dan utandım.

-muhacir bozkurt-
Mustafa KÜTÜKCÜ
30.03.2018 – DENİZLİ.

LÜTFEN DİKKAT !

Sayfama gelerek şiirimi okuyan ve yorum bırakan kalem dostlarıma cevap yazıyorum fakat site tarafından kabul edilmiyor. Google Chrome arama motoru tarafından sürekli "Bu Site Güvenli Değil" uyarısı veriliyor ve yazdığım cevap metni yorum altına eklenmiyor.
Bilginize...
Muhabbetle...