Bitti Dünya yolculuğun, işte son Durak.
Getirdiler Seni İ Başlar Üstünde,
Ne İdin, Ne oldun Kalk! Haline Bak.
Bir kefenden başka Ne Var Üstünde ?

Ne insan Tanıdın, Nede Dinini,
Doyurmak İstedin “Hırsı pirini”.
Ne İdin Ne oldun Kalk! Yokla Kendini.
Bir kefenden başka Ne Var Üstünde?

Şöhretin, şehvetin, Atın Altında,
Vebali servetle Günahın Sırtında,
Hayvani Hisler ile Düşüp kalktında,
Bir kefenden başka Ne Var Üstünde.?

ALLAH (C.C.) Kitabında, Bilhassa Der Ki!
Kötü Zannettiğin, İyidir Belki,
Buna Rağmen İsyan ettinde Şimdi!
Bir kefenden başka Ne Var Üstünde.?

Desek rahmet eyle Yâ Rab! ne Çare,
Yaradana Gitmeye Yüzün Varmı Biçare,
Dünyayı Terk Edip İnerken Kabre,
Bir kefenden başka Ne Var Üstünde.?

O Sabah, bu Akşam koş babam koş,
İbadet Tefekkür Nerde! Dedin Hepsi Boş.
para, Para diye, diye oldun Sarhoş
Bir kefenden başka Ne Var Üstünde.?

“Eşrefi Mahlukat” Yarattım Diyen,
ALLAH’INA (C.C.) Varmı Dünya Hediyen?
süslü urbalara Hiç benzemeyen,
Bir kefenden başka Ne Var Üstünde?

T.H.E 15.04.1995