Hüzün ile mutluluk, kardeş imiş meğerse
Bir yaprak daha koptu, gönlümün sayfasından
Mücadele şart ama, sevda buna değerse
*** Koro kurdu özlemler, ayrılık tayfasından
*** Bir yaprak daha koptu, gönlümün sayfasından

Uçuruma ittiler, en güzel duyguları
Hep enjekte ettiler, korku ve kaygıları
Ben ki kendime bile, yitirdim saygıları
*** Arabesk şarkılar var, acıların hasından
*** Bir yaprak daha koptu, gönlümün sayfasından

Mutluluğa kurduğum, bütün saatler durmuş
Açıkta kalan kalbi, en soğuk ayaz vurmuş
Varılmıyor sahile, aşk dalgası kudurmuş
*** Dere oldu yanağım, gözlerimin yasından
*** Bir yaprak daha koptu, gönlümün sayfasından

Bir göçmen kuş misali, sevgili gitti dönmez
Yanan sevdanın mumu, kasırgada da sönmez
Eğer tahrip olmuşsa, o gönül iflah olmaz
*** Tüm damarlar tıkanmış, küflü yürek pasından
*** Bir yaprak daha koptu, gönlümün sayfasından

Ne gündüz gün gibi, ne de geceler gece
Oturdum bir köşeye, bekliyorum sadece
Hasret şiirlerini, okurum hece hece
*** Deli gönül vazgeçmez, inleyen ney sesinden
*** Bir yaprak daha koptu, gönlümün sayfasından

Çırpındıkça battım hep, hasretin batağına
Sen yoksun diye gülüm, gelen yok otağıma
Çare olmuyor kimse, şu panik atağıma
*** Görünmüyor zirvesi, yüce dağın sisinden
*** Bir yaprak daha koptu, gönlümün sayfasından

Çoktan unuttum çoktan, eğlenceyi, meşkleri
Darmadağın ederim, gönüldeki köşkleri
Tutarak ensesinden, Lüzumsuz tüm aşkları
*** Uçurumdan aşağı, iterim arkasından
*** Bir yaprak daha koptu, gönlümün sayfasından

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ