Şu yalan dünyaya geldim geleli
Güldürüp de yüzü, çare olmadı
Huzur uğramadı, yoldan çeleli
Buldurup da düzü, çare olmadı


Önüme yığınla kederi döktü
Üstüme kapkara, bulutlar çöktü
Sancısı derinden, yüreği söktü
Böldürüp de sözü, care olmadı


Alevler içinde bıraktı durdu
Ateşten gömleği, sırtıma vurdu
Sanki pazarıma, tezgahı kurdu
Öldürüp de közü, çare olmadı


Anlam veremedim, neydi niyeti
Ödedikçe arttı, bitmez diyeti
Soldurur günbegün, benizde beti
Bildirip de özü, çare olmadı


Yanar dağ gibiydi, içi dağlarken
Talihsiz başıma kara bağlarken
Dönüp de bakmadı, derde ağlarken
Sildirip de gözü, çare olmadı


Konuşmak istedim, dilerim dondu
Yüreğim kuş gibi, dalına kondu
Hani bu çektiğim, cileler sondu
Dildirip de tözü, çare olmadı


Dönüşürken rüzgar, sahra yeline
Sürükler ayağım, yağmur seline
Ağıtlar yaktırır, sazın teline
Çeldirip de tüzü, çare olmadı


Nesrin Önem
25 12 2017
Tekirdağ