[ italik ]Sahilde oturmuş bir ihtiyar
gözler uzaklara dalgın
süzülen iki damla yaş
yağdı yağacak sanki
belliki dinginliğin ardı fırtınalı
boğazda düğümlenen zor zaptedilen kelimeler
selam versen ardı ardına dökülcek gibi
önce
anılar anılar anılar..
bahaneler bahaneler bahaneler
peşinden..
ne yapsan boş pişmanlık baki .akılda kalan..
der gibi iç çekmeler...
yaklaşmalı farketmek için
geçmişin girdabında
tecrübenin verdiği rahatlıkla
ürkek ama ödün vermeyen
tebessüme gizlenen
anların izini...
ışıltılı gözlerden savrulan
her aşk yeni bir ders
her ders yeni bir kaçış
her kaçış yeni bir yol ...
her yolun sonu başladığın yer
bakışları.
hayatın zirvesinde
artık ne işe yarayacağı belirsiz
gereksiz onca tecrübe
alındaki kırışıklıklar
sanki doğarken başlayan ağlamalardan
bugüne dek süren anlar senaryosu...
bazı satırlarda sevgililer
bazılarında fırsatlar
keşkelerle dolu sıralanmışlar
son satır gözkenarlarına atılmış imza
kişiye özel belki tüm pişmanlıklar...

bir şans daha istese
verirmiydi sanki
ders aldım yaşadıklarımdan dese
o anlara dönmeye hayat...
belkide anlatmalı tecrübelerini gençlere
aynı fırtınalarda dalgalara
ceviz kabuğu olmasınlar diye..
belkide vazgeçmeli..
ya gülüp geçerlerse bu da yapılırmı diye..
hem zaten kişiye özel değilmiydi hayat
aynı hatalar yapılacak
farklı senaryolar yazılıp
farklı yerden bakılcak..
mesela
aşk dediğin anlık saf bir duygu..
lakin
bazen bir gencin kısacık rüyasında buluşulcak
bazense sahilde bir ihtiyarın bakışlarında günlerce anılcak...[ /italik ]