[ italik ]

İkiye böldün bizi:
Biz ve sen


&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&


Biz, bizden seni çıkardık
Sende sen bile kalmadı


&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Ne'miz varsa sömürdün
İnsanlığın gördüğü en aç gözlü sömürgecisin


&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&


Renk körüydün
Hepimizi kara sandın


&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Ne talihsiz çağdaymışız
Seni tanımışız


&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Mutlu azınlıklar için
Mutsuz çoğunluklar yarattın

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Her korkuda imzan var
Tüm korkuluklara senin adını vermeli

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Herkes ne derse desin, aldırmam
Çıplaksın, çırılçıplak...

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Basit korkulara değişmem büyük onurları
Sen korkutmayı seç, ben cesareti..

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Etrafında bu kadar utanmaz taşıdığın için
Utanmalısın kendinden

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Kendi başına kaldığında da mı utanmıyorsan kendinden?
Sen'a yapacağımız bir şey kalmamış demektir

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Senli benli olmak istemiyorum senle
Sen senli ol, ben sensiz...

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

İçindeki ses de mi haykırmıyor kulağına
İçinizdeki kokuşmuşluğunuzu

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Sen'a çoğul hitap da edebilirim: Siz
Bu çirkinliğinizi çoğaltır sadece

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

İyi bir yalancı olabilirsin ama
Kendini de kandıramazsın ya

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Maskeli bir karnavaldayız
Etrafım senlerle çevrili

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Sanrılarını gerçek sanıyor tüm hastaların
Uyanmayacaklar sanıyorsun uykularından

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Her uyku bir gün son bulur
Üflenir Sur, uyanırsın uykularından

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Onlarca senden, hangisine inanmamızı bekliyorsun
Hangisine inansak, yanıldığımızı söylüyorsun

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Zalimi mazlum diye sunuyorsun altın tepsilerde
Mazlumu da zalim diye vuruyorsun yerden yere

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Hiç'in hiç'isin bu kadar büyütmeye gerek var mı?

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Bir hiç ne kadar büyük görebilir ki kendisini?

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Peki tarih de yalan söyleyecek mi senin kadar?

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Korkutuyorsun gölgeleri
Ardından
Gölgenden korkuyorsun

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

En fazlalıksın, en gereksiz, en tahammülsüz...
Sana sorsak, sen de her şeyin en'i olduğunu söylersin

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Sen'in duymak istediklerinle bizim gördüklerimiz farklı şeyler
Ama ortak bir noktamız var, seni anlatan her sıfat "en" ile başlıyor

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Seni sevmek hatasında bulunduk bazılarımız
Ama çok azımız anladı senle sensizliği

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Işıksız bir şehir kadar karanlıksın
Hiçbir güneş aydınlatmaz seni

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Ne aptal hammallarız hepimiz
Seni taşıyoruz gece gündüz aklımızda

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

2017-İstanbul
Abdulkadir Güngör