Gülüşlerin ilkbahar, bakışın eylül gibi
Her mevsimin yüzünde ayrı ayrı izi var
İklim farklılığının meğer sensin sebebi
Gönül sıcaklığın yaz, hüzünlerin sonbahar

Gamzende gül açınca sevinçlerim katlanır
Umudum şaha kalkar, şu gönlüm kanatlanır
Gözlerin buğulansa gökyüzü bulutlanır
Kirpiğin ıslanınca, ruhuma yağmur yağar

Saçlarına ak düşse kışlara dönüşürsün
Haziranda buz bağlar, ağustosta üşürsün
Sazın telinde nağme, aşk dilinde şiirsin
Ozanlar seni okur, bülbüller seni şakar

Sen üşürsen fırtına,karakış, ayaz olur
Dünyanın rengi döner her yer karbeyaz olur
Dahasını söylesem, dile düşer söz olur
Sevgin bin huzur verir, öfken bu şehri yakar

Dışarıda boran var, ayaz varmış ne yazar
Bir efsunlu bakışın kışın hükmünü bozar
Tanrı seni korusun, kimse etmesin nazar
Her mevsim senin adın, her iklimde izin var

Poyraz tenine değse bir meltem oluverir
Yüce dağların karı hemen o anda erir
Cem olur tüm çiçekler koşar kapına gelir
İşte o an her mevsim, her günüm taze bahar