sera.
6.4.2011 11:11:04Susmak.. Sus/ma.. Çok sözdür, çok anlatımdır. Anlayana!
Ve.. Bazen susarsın, bazen de suskunluğuna yanarsın...
Der ki 'Şiir'; Ey yüreğim, ey sevda, susuyorum.. Çünkü.. çünkü.. Söylenmek istenenler(i)/istediklerimi erteliyorum..
Ben susuyorum, sustuğumu zannediyorlar aslında! Bitmek bilmez konuşmalar geçiyor içimden.. Bilmiyorlar!
Susuyorum, belki geçer diye... Bir değil, çok defa geçiyor içimden aynı şeyler ama konuşmak istemiyorum, susuyorum. Sanıyorlar ki; susunca konuşacak söz bulamadığımdan.. Bilmezler ki; o kadar çok söz/duygu var ki söylemek istediğim.. Anlayamazlar! nerden başlayacağını bilemediğimden, sözlerin yeterince beni, bendeki seni anlatamayacağını bildiğimden suskunluğum, boğazıma düğümleniyor her biri.. Fırtına kopuyor yüreğimde, yüreğimin içindekilerde..
Sus sevgi(li).. Susuyorum.. Ve sessizliğimde, suskunluğumda konuşurken içimde kalıyor her biri.. Ben de kalıyor bendekiler ve ben de benim olanlar bende s/aklanıyor..
Bizlerde yüreğinizden kaleme düşenleri suskunluk içinde, keyifle okuduk, dinledik..
Güzeldi Şair.
Daim olsun yüreğiniz/kaleminiz.
Saygımla...
Şiir Bilgi
