yaban böceği

11.1.2011 23:14:37

Zulası boldur katran karası gecelerin,
meydanda duran namerdi göremezsin.
Bırak adımlarını özlesin sokaklar,
tehlikenin püsküllüsünü bilemezsin.
Sesine bir haller olmuştur,
aslında meydandadır çok özlediğin.
Göremedim diye dert olur içine,
sadece sen dinlersin kendini,
yine namerttir karanlık işte bu yüzden.

Ey yıldızlar!
Sizi kim koydu askısı meçhul yükseklere,
yarınızı bile saymak ne mümkün gökyüzünde.
Ay gösterdi yüzünü, çil yavrusu gibi kayboldunuz,
söyleyin bu kıskançlık, bu kaçışlar niye!
Ay gururlanmasın zira aydınlığı başkasındandır,
Ben güneşi biliyorum asil renkleriyle,
sanma mertsin karanlıkta teksin diye!
Ben hayranım bedenim ısınırken ruhumu da ısıtana,
yedi rengin hepsini ikram edebilir misiniz bana…

Şiiri okuyunca aklımdan geçenler bunlardı Can. En kalbi duygularla kutluyorum. Gönül dolusu selam ve saygılarla…