Nazif_Çetin_
3.7.2008 12:32:16gecenin kuytusuna çekilince ay
hicranın eğreti mührü sökülür
yıldız yıldız hasret yağar kimsesizliğime
anılarda üşüyen göz bebeklerim tutuşur
ve sahipsiz bir rüzgar
kulağıma fısıldar durur adını
yalın ayak aşkın
sessiz ağıtı duvarlara çarpar/feryat feryat
sızısı duyulur kalp atışlarımın
her gece acıyla harmanlanır sevda
yollara düşer umut karası
sus sürülür kapkara
bir zamanlar aşk kokan dudaklara
ve çığlık çığlığa topallar içimde aşkın
Sayfanızda yaralı bir kâlp buldum. Bir ok duruyordu üzerinde...! Belli ki vefasız tarafından atılmış, kanamakta durmadan. Bir şûle verse gözlerinden, belki o zaman dinerdi kanı. Kabuk bağlardı yarası, sızısı azalırdı. Tamiri mümkün olmazdı ama yinede unuttururdu yaralanışını... Kutlarım güzel şiirinizi, Saygılar bıraktım güzel sayfanıza.