AĞAÇYAŞI-TOPRAKYAŞI

Yürekleri yakıp kavuran kor
Yeşilin aşk desenli gül nakışı
Topraktaki ana şefkati kutsallığı
Yeraltı zenginliğinin uyanışı
Medeniyet ki; arka bahçesinde zehir
Kirli çark deviniminde para, kâr
Kanlı gömlekler giydirmekte
Yeşil kundaklı, ağaç çocuklu
İnsan dostu, sevgi dokulu olgu
Çağları çağlara taşıyan toprak…

Çığlıklar, direnişler bir devrim gibi
Yankılanır sözün tutsaklığında
Kafkasör Yaylasında, Cerattepe’de
Gündeme düşen, “Ali Cengiz oyunu”…
Bakırmış, altınmış kimin umurunda
Özgün doğa, içre geçim kaynağı
Artvin ki; en güvenli il seçilmiş
Heyelan, siyanür, tahribat, ağaç kıyımı
Bakır, kirli akıntı gibi vicdana sıkışmış
Altın, beyinde ur gibi halkın huzuru kaçmış…

İçine çekince Genya eteklerindeki
Endemik bitkilerin mis kokusunu
Arıların düğünü, halkın bal sefası.
Tertemiz doğada yaşam mücadelesi,
Kıyıma hazırlanan amansız afet gibi
Demir makinaların karanlığa uğultusu
Ağaçyaşı-toprakyaşı sızım sızım
Geçit vermez: Yeraltı sularının kirlenmesine
Ormancılığın, arıcılığın eriyip gitmesine
Hayvan, bitki onca canlının yok olmasına
Ağaçyaşı-toprakyaşı geçit vermez…
Vermeyecek de, halk kazanacak...

Gülşen Şenderin