Sessizliğin kuytusunda yapayalnız uçarken
Bulutlar arasında teselli arar gibi
Yorgun kanatlarıyla çarpışır bedenleri
Sıcacık yuva için görünmez olur dibi
Yüreği paramparça, gezer gece kuşları...!



Ay ışığına dalar sürüklenen gözleri
Kamaştırır derinden hayaline daldıkça
Nereye gittiğini bilmezken karanlıkta
Pervane gibi döner, bulutlar etrafında
Tüm cesaretiyle, tezer gece kuşları...!




Sığınağıdır gece, belirlerken önünde
Çabasına güç katar, ilerlerken yönünde
Öter yankılı sesle, ıssızlığın pençesinde
Sancısı dibe vurur, kararan gölgesinde
Gökler saltanatını,ezer gece kuşları...!




Nerede bir dal bulsa sığınır eteğine
Sanki yuvası yapar, bir kaç saatte olsa
Kapatır pervazını huzura ermek için
Rüzgar melodi çalar estikçe ağır ağır
Sabahı olduğunda, bezer gece kuşları...!




Nesrin Önem Demir
25 02 2016