…Yolunu kaybedenler için
Yüreğim mecburi istikamet değil
Eğer yüreğinde kaybolacağımı sanıyorsan
Yüreğin de çıkmaz sokak değil!

Sözün bittiği yerde
Suskunluğumun nekahet dönemindeyim
Susuyorum.
Yüreğim çaresiz
Mülteci olmuş dört duvar arasına
Kafam dumanlı
Düşüncelerim karma karışık
Gönül tarlamda ki tomurcuklar kurudu
Pabuçlarım yırtık
Ceplerim delik
Biriktirdiğim harfler kayıp
Bir araya getirip kelime üretemiyorum
Sözün bittiği yerde
Suskunluğumun sesi
Cümlelerim yetim kaldı…

Öznesi sen olmayınca cümlelerim hepten yetim kaldı
Ne çok söz vardı söylenecek yüreğimde
Gidişine şahit oldum ya
Sol yanım
Sol yarım
Her şey sensiz yetim ve öksüz
Gözyaşlarım sel oldu çağladı
Dilim lal, sus pus
Dudaklarıma kilit vurulmuş
Sözün bittiği yerde
Sessizliğimin sesi
Cümlelerim yetim kaldı…

Gidene “gitme kal” demez deli gönlüm
Biliyordu gideceğini yaralı yüreğim
Koymuştun bir kere kafana gitmeyi
Aşk da gurur olmaz deseler de
Gururuma yenildim
Giderken
Ardından bakakaldım öylece
Gitme kal diyemedim
Ne desem ne söylesem
Anlamsız ve boş
Sevdamız söylenmemiş sözler
Yarım kalmış cümleler ile mi bitecekti
Sonuna küçücük bir nokta koyamadın
Cümlelerim yetim kaldı

Sen benim bir zamanlar dilime dolanan
Söylenmemiş türkümdün yürekler dağlayan
Yarım kalmış şarkıların nakaratlarıydın
Dillerden düşmeyen
Adın ağzımda pelesenk
Yalan sevdan yüreğimde hapis
Aklına koymuşsun gideceksin ya
Veda da etme
Git hadi! Git!
Nasıl olsa her şey yetim ve öksüz…

Bırak düşünme sözcüklerim de yetim kalsın
Yüreğimi kanatan yaran olsun
Rüzgârlara haykırırım
Yüce dağlara anlatırım sevdamı
Sen yük etme ben omuzlarım bütün hatıraları
Günahıyla sevabıyla alırım her şeyin vebalini
Bırakıp gidiyorsun ya
Gidene “gitme kal” demez deli gönlüm
Ama bil ki, sol yanım
Sol yarım
Her şey sensiz yetim ve öksüz
Ve ben sana sustum
Cümlelerim yetim kaldı…


Mustafa KARAAHMETOĞLU
11.02.2016