2
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
677
Okunma
O ışık gibi degildir
Yavaşça süzülmez pencerelerden
Şafaga benzemez onun gelişi
Korkusuzdur gelirken
Onun ağırlığını hissedemezsin
Yavaş yavaş kaplar bedenini
Önceleri belli belirsiz bir zevk duyarsın
Ama kalbin yavaş yavaş onun esiri olur
Ne kadar onu bedeninden atmaya çalışsanda
Ne kadar ışığı arasanda
O gitmez
Seni yalnızlıklar içinde boğmaya devam eder
Çığlıklarını duyan olmaz
Yaran asla kabuk bağlamaz
Ne kadar görünmesede
Durmadan kanar
Ağlamaya çalışırsın ama olmaz
Karanlık göz yaşlarını kurutmuştur
Belki belki kanlıda olsa bir kaç damala düşsün diye
Cıldırıısın ama olmaz
Yaşam seni kaybedenler defterine eklemiştir
Ve en acısı ölüm gelir aklına
YANİ KARANLIĞIN KADİM YURDU
VE SENDE ÖLÜRSÜN BE
UMUDUM
Cevap Yaz