Hasret kaldı garip bir kul, inanın düne,
Gündüzlerim hep karanlık, güneş doğmuyor.
Lanet olsun seni gördüğüm o kara güne,
Senin olmadığın dünyada günler dolmuyor...

Bir yanım karanlıkta, bir yanım sisli,
Ne kadar uğraşsamda bulutlu dağlar.
Yaptıkların sana kalmaz,ödersin misline misli,
Benim için bundan sonra, bir Allah’ım var...

Çıksın diye çok uğraştım, bu can çıkmıyor,
Öyle bir haldeyim ki, tek dostum Azrail.
Her gün çile çeken gönlüm, senden bıkmıyor,
Bu kalbinin tek sahibisin, biraz kıymet bil....

Eski bir evim var, karanlık odam,
Sanki her duvarında, senin resmin var.
Yaşım kırkı çoktan geçti, olmadım adam,
Benim için bundan sonra, bir Allah’ım var...

Bende her mevsim kış, soğuk odalar,
Neden sevdiklerim kırmak için, beni ararlar?
Kafamda fırtınalar varken, gönlüm sonbahar,
Benim için bundan sonra, bir Allah’ım var...

Laf zamanı dostum çoktur, ne arar ne sorarlar,
Kazara cehenneme düşsem, inanın ordan kovarlar.
Bir gün olur sahte dostlar, bu garibi çook ararlar,
Benim için bundan sonra, bir Allah’ım var...

Doğdum doğalı mutsuzsam, sebebi kullar,
Şimdi böyle yorgun isem, sebebim yıllar.
Kırk yıllık bu ömürde, hep kırık kollar,
Benim için bundan sonra, bir Allah’ım var...

Her mevsim yazı yaşar, o vicdansızlar,
Can yakmaktan gurur duyar, mutlu olurlar.
Beni sırtımdan vurmak için gelip bulurlar,
Benim için bundan sonra, bir Allah’ım var...