ŞUBAT


Şubat soğuğu öyle bir esti ki
Vurgunlar oluşturdu yüreklerde
Öyle bir gittin ki yüreğimizden
Kanayan bir yara oldun yaşadıkça


Kırmızı bir mendil uzattı hayat
Acılarımız görünmesin diye
Kanayan yaralarımızı kimse bilmesin diye
Bizimle gidecek acılarımız görülmesin diye


Şubat soğuğu öyle bir geldi ki yüreğimize
Bıçak gibi kesen soğuk vurgunları bedenimize vurdu
Acının en büyüğünü yaşadı yürekler
Tarifi olmayan bir vurgun oldu


Bir gemi gönderdik sonsuzluğa
Yahya kemalin şiirindeki gibi
Hayattan koparırken bir karayağızı
Öyle bir acı koyup gitti yüreklere


Sessizce kaydı bir yıldız gökyüzünden
Sonsuzluğa uğurlandı
Nerede kiminle olduğunu bilemediğin
Bir yolculuğa uğurlandı


Tüm yıldızlar seni beklesin olur mu
Tüm ecdadın senle olsun olur mu
Tüm güller yoluna serilsin
Bekle bizi orada olur mu
Belkide ilk gelen ben olurum kim bilir
Kim bilir...


DEMET AKYÜREK..