GEÇMİYOR ANNE

Yarım kalmış baharların yangınında yaşadık biz.
Ağıtlar yaktık giden sevgililere,
Hiç baharlar yaşamadık sevdiklerimizle,
Öpsen geçer mi şimdi anne?
.

Anne taş duvarlar ördük yüreğimize,
Çatı bile yaptık o duvarlarımıza,
Kırdık tüm hayallerin pencerelerini,
Öpsen geçer mi acılarım anne?
.

Maksimum sevgi verdik, değmeyen yüreklere,
Hep ağlayan biz olduk.
Tüm yağmurları biriktirdik gözlerimize,
Önceden öpünce geçiyordu anne!
.

Kitaplar yazdık, anlatamadık sevgilerimizi.
Şiirler yazdık, değmeyen sevgililere.
Evlat bile dedik bağrımıza bastık.
Artık öpsen de geçmiyor acılarım anne!
.

Çocuktuk her şeye inanırdık,
Sarılınca huzura dolardık,
Öperken geçerdi tüm acılarımız!
Artık neden öpsen de geçmiyor anne!
.

Bizde mi eskidik anne?
Yoksa hep mi yarım kaldık?
Yandık kavrulduk çok yaralar aldık!
Öpsen de geçmiyor acılarım anne!!!
.

Yarım kalmış baharların yangınında yaşadık biz.
Geçti sandık bitmeyen acılarımız.
Kanadımı ömrünce anlayamadık.
Geçti sandık acılarımız geçmemiş,
Hiç geçmemiş anne!!!

Demet Akyürek.