Alim değilim ki çözeyim sırrı
Bu aşkın gücünü sorsam bilinmez
Tuzağına düşen olur esiri
Göğdesinde hayal kursam bilinmez

Her gönüle girip bazen azdıran
Mecnunu çöllerde Leyla yazdıran
Farhata üfleyip dağı kazdıran
Onunla taşları kırsam bilinmez

Kimi reva gördü kimisi seva
Kimi uçtu gökte güldeyken deva
Müptela gönüller çıkıyor ava
Deryasını bir bir vursam bilinmez

Savaşa barışa doymayan gözü
Nice sultanlara okutur sözü
Sarayın tahtında duruyor izi
Yoluna halılar dürsem bilinmez

Kalemden dökülse bir kaç hece
Halimi gösterir başkası nice
Ağlattır kahırdan uyutmaz gece
Şeblere güneşi sersem bilinmez

Cebimde koymadı hiç bir kuruşu
Bitmedi mermisi keskin vuruşu
Yarama tuz bastı aynı duruşu
Aşkın derdi çoktur sarsam bilinmez

Fallarda aradım kaçamak bakar
Hicranlı ateşte iyice yakar
Visalim elinde saklamış sıkar
Açmak için ömrü yorsam bilinmez

Acısıyla bizleri etse muamma
Onsuz mutluluk olacak sanma
Diyecek çok şeyler vardır amma
Canımı uğruna versem bilinmez


Ayşe Kavak