İçinden çıkamadığım,
neden ve niçin diye sorgulamadığım
bir aşkın kurbanıyım ben

anla ey yar
düşlerime düşürdüğüm imgeler
zamanlı zamansız kanatır içimi yokluğuna

sana yazdığım şiirlerde
bileyler bıçağı sızlayan kemiklerim
mısralar düğümlenir boğazıma
kesilir birer birer heceler
kırbaçlar kızılımsı saçların öpülmeye hasret tenimi

söyle ey yar şimdi ayrılığın vakti mi
söyle
daha kaç gece sensizliğe katlanacağım

beni bağışlamasan dahi
affet yüreğimdeki aşkı ey yar
farkında bile değilim
bilmeden temayül etti yokluğuna bu aşk

şimdi susuz sahralar gibi
çatlıyor kılcal damarları yüreğimin
yangınlar düşmüş ormanlar gibi
silüetin sarar bütün bedenimi
savurur külünü imgelerimin

yokluğunun izdüşümünde ben
solurken çaresizliğin tüten dumanını
mutlaka gelirsin diye bekliyorum seni

hadi ey yar
gel de bir hayat öpücüğü kondur
çoramış dudaklarıma
hissedeyim ılık nefesini

sen istersen yine
şiirlerde
mısra mısra öldür beni

Efkan ÖTGÜN