Hangi ruhu ruhunda kavurup yaktın?
Hangi sevdayı hiç düşünmeden
Kendine gebe edip, mahkûm bıraktın?
Yüreklere düştün düşeli
Diller lal, gözler görmez
Gönüller suskun
Ruhlar ölümle diriliş
Arasında cebelleşir oldu
Değer miydi? Değdi mi?
Söyle, ey ateş karası sevda!

Hangi baharı, hangi gönülde
Dondurup kışa çevirdin?
Hiç bir bahar, bahar değil
Hiç bir kış, kış değil
Zamansız çiçekler gibi
Soldu tüm sevdalar
Her gönül bir başka bakar
Sevda diye inleyen canlar
Girdabına girdi gireli
Birer birer yok oldu
Değer miydi? Değdi mi?
Söyle, ey ateş karası sevda!

Onca topraklar çorak kaldı
Çiçek açıp, meyve vermez oldu
Söndü yanan tüm ocaklar
Gencecik bedenler, fidanlar
Ermeden kemale kara toprakla
Zamansız vuslata erdi
Onca umutlar, yüreklerde
Boynu bükük yetim kaldı
Gözlerde gözyaşı yerine
Kanlı irin sel oldu aktı!
Değer miydi? Değdi mi?
Söyle, ey ateş karası sevda!