Kime ne diyeyim, kime edeyim şekva,
Ya Rab ne zor, giyinmek zırh-ı takva,
Hevesata meyil ediyor nefs-i heva,
Esas olan darı Ahiret, dar-ı ukba.


Cazibedar fitneler, etrafı kasıp kavurur,
Nefsi emmare iffeti ucuz bulmuş savurur,
Ehli dünya, hayasızca bakıp durur,
İnsaf var ise, insanı derinden vurur.


Zina suç olmaktan çıkarılmış,
Cazibe gençliğin etrafını sarmış,
Kim oğlunu kızını arayıp da sormuş,
Bu fitne, mü’mini can evinden vurmuş.


Haya, iffet ayak altında mebzul,
Yeniden âyet edecek değil nüzul,
Diyanetle, maarif vermiyor mahsul,
Bu işte her bir fert, ferdan mesul.


’’Karşımda müthiş bir yangın var,
Alevleri göklere yükseliyor, içinde evlâdım yanıyor’
Biri beni kösteklemiş ne ehemmiyeti var,
Ya Rab, merhem gönder ciğerim kanıyor.

HASAN YEŞİLKAYA