Güneş doğup batmada hiç yorulmadı,
Ay kıskanıp aydınlığım az diye darılmadı,
Her biri görür vazifesini bihakkın,
Denizin suyunu yutup da yer yarılmadı.


Sanma ki zayi olacak her sayfa yaprak,
Kesif ve karanlıktır kusuru örter toprak,
Gençlik baharında idin amma ne fayda,
Ölümü ağlayarak değil gülerek karşıla bak.


Amellerin azında çoğunda değil fayda,
İşlediğin her fiilin, alınır elbet kayda,
Emri hak vaki olur bir gün; biter ömür,
İhlâsla işlenmişse bir amel onda var fayda.


Şu iyiliği yaptım şuna buna koştum,
Çok da yoruldum takatsiz düştüm,
Desinler için işledinse bir çok amel,
Müflis tüccar oldun, neden şaştın.


Dünya fani kimseye olmaz makar,
Dört elle sarılırsan ona seni yakar,
Bir lezzet tattırır on tokat atar,
Ölçüsüz olursa kalmaz gurur vakar.


HASAN YEŞİLKAYA