Ah bu günler, bu günler! Vicdanın öldürülüp
Ahlaki kuralların delindiği bu günler!
İnsafın, insanlığın defterinin dürülüp
Art niyette sadede gelindiği bu günler!

Şu riyakâr güneşten ne yer ne gök bahtiyar
Sahipsiz iklimlerde boynu bükük nazlı yâr!..
Mevsimlere yön veren, doğamızdan yadigâr
Kalan birkaç eserin silindiği bu günler!

Karanlığa sınırsız imtiyaz sağlayarak
Kurtla kuzuyu boğup çobanla ağlayarak
Duygu sömürüsüyle safları bağlayarak
Akılların -yalanla- çelindiği bu günler!

Ağacın kuşatılıp kendinden baltalarca
Acımadan kesilip çoğalan hatalarca
Hudutlar çizilirken ta o gün atalarca
Kederle… Kaderinin bilindiği bu günler!

Eylemi şefkat olan soylu merhametimin
Katığı muhabbetten -öksüzlerin, yetimin-
Elde kör bıçaklarla canım memleketimin
Günbegün… Dilim dilim dilindiği bu günler!

26 01 2016
Salih ERDEM