Gökyüzümü sana verdiğimden beri böyleyim ben ,
bir avuç maviye hasret, geceye ise doymuşluğum çok...

Bakma aslında ,geceye de doyamam gözlerine değmişliği yüzünden,
Yıldızlarıma bari dokunmadın, ona seviniyorum şimdi ben...

Dikenli tel çektiğim sevdan zor ,
zor seni bende yaşamak ,
ve sabahsız bir geceyi sevmek, zor işte !

Salına bulana akan bir nehrin kavuşamayan iki kolu misali ,
aynı denize akmışlığımızı farzetsem de,
Dalgaların gücüne yenilmişliğim çok...

Gökyüzümü sana verdiğimden beri böyleyim işte ben !
El yordamına sürdürülen bir hayatı ,özleminle süslemekte,
Üzerime sinmişliğini ,sensizliğini koklamaktayım...

Satırlarıma bulaşmışlığınıda seviyorum , ayrıca
kalemimden akışını damla damla...

Bu bulaşmışlığın mavisi yok, siyahı çok da olsa seviyorum ,
çünki gecenin gözlerine benzediği ,gözlerinin ise bana değmişliği çok......