Bir Cuma vaktinde büyük vuslatın
Haydi, güle güle Hacı Nurettin
Altında ırmaklar, yüksekte katın
Mekân cennet ola Hacı Nurettin

Sen, tertemiz insan; lekesiz, kirsiz
Günün geçmedi ki işsiz, zikirsiz
Kabirde sualsiz, münker-nekirsiz
Nasip olmaz kula Hacı Nurettin

Tevekkül, tevazu, herkesle ülfet
Varlığa, yokluğa, Rabb’ine şükret
Mükâfatın büyük olacak elbet
Cennetin Adn ola Hacı Nurettin

Kooperatifi var, vakfı, derneği
Köylünün öncüsü, hayrın örneği
Bir gönül adamı, Melek bir nevi
Ali Emmim oğlu Hacı Nurettin

Şimdi çeşmelerin bir dile gelse
Koyunlar, kuzular suya eğilse
Bu suyu akıtan cennetlik, dese
Hayrın karşı gele Hacı Nurettin

Ne bir kalbi kırdın, ne gönül yıktın
İnsanlar içinde ayrıcalıktın
Kaç kez hacı oldun, kaç hayra koştun?
Sayamam ki söyle Hacı Nurettin

Ölüm: Sevgiliye kavuşma Hacı
Ölüm: tek gerçekle buluşma Hacı
Ölüm: Firdevs’de bayramlaşma Hacı
Uçar daldan dala Hacı Nurettin

Akıttığın sular, çaylar ağladı
Camiler, şehirler, köyler ağladı
Fakirler, yetimler, beyler ağladı
Dünya yalan böyle Hacı Nurettin

Gürsel YILMAZ
27 Ağustos 2005