Terk eyledik zorlanınca geçimden
Senden özür dileyim Harmandalım
Seni hiç çıkaramadım içimden
Gurbette ben sılayım Harmandalım

Yağız Atım Doru Atla yarışır
Koyun kuzu birbirine karışır
Hasretine gönlüm nasıl alışır
Ayrılığı böleyim Harmandalım

Büvelek tutar sığırı, danası
Sapta gıcırdar Adim’in kağnısı
Geçse de bin yıl yok olmaz anısı
Seni nasıl sileyim Harmandalım

Hatun anamın tarhana çorbası
Burnumda buğusu, nefis kokusu
Tandır çöreği damakta doğrusu
Lavaşına seleyim Harmandalım

Eşşek Deresi’nin başıysa başı
Gözümde tütüyor toprağı taşı
Varsın durmasın gözlerimin yaşı
Hangi derde ağlayım Harmandalım

Anam tarladan gelip davar sağarmış
Beni höllüklemiş, harman savurmuş
Hasretinle yaşamak meğer ne zormuş
Ben nereden bileyim Harmandalım

Zamanı geldi mi kangal kavgutun
Büyük Biçimlikte biçimi otun
Fakiri pazarda köyüne satın
Yalnız sana köleyim Harmandalım

Anam Babam ben yalnızım, mutsuzum
Buralarda boynum bükük öksüzüm
Çorak sular içilmiyor susuzum
Ağ pınardan kanayım Harmandalım

Çiğdemler, nergisler açtı soldu mu?
Ağ tepe de göbelekler geldi mi?
Ay deresi kuşburnular oldu mu?
Kimden haber alayım Harmandalım

“Emmimin ala öküz” çifte koşma
Çiğdemli, Bağlama, Karakaş, Eşme
Size doyamadım derdimi deşme
Hayaline dalayım Harmandalım

Bir Boz Koçum vardı, bir Karabaşım
Bir Gücük Zaarım, Kangal Keleşim
Koyunu Yatakta kurda vermişim
Ele bağcak dolayım Harmandalım

Dam başına kaşık at, gök gürlüyor
Dolaştık “Yağ yağmur, teknede hamur”
Duamız: “Ver Allah’ım ver bir sürü yağmur”
Pilav pişti, yağlayım Harmandalım

Madımaklar çıkınca haber yollayın
Düğünde halayda mendil sallayın
Ben sizden biriyim, hanede sayın
Kütüğünde kalayım Harmandalım

İnsem Dokurcun’a yemlik toplasam
Yumruk vursam düğünlerde hoplasam
Geçer belki o zaman gamım tasam
Niye böyle çileyim Harmandalım

Kavrama kavradım kalıç elimde
Ah! bu nasıl ağrı kambur belimde
Sırılsıklam oldum güneş tepemde
Alın terim sileyim Harmandalım

Cergeyi doldurdum, sapı denkledim
Haydi, dedim huylu dor’at dehledim
Eyvah! parladılar boşa hop, dedim
Ağza gem’i dolayım Harmandalım

Sulağın başında on deste yığın
Yığından yığına düşer bıldırcın
Çaresiz derdime yok mu ilacın
Temiz havan alayım Harmandalım

Tarlanda tapan, harmanda yaba’nım
Ekinde ırgat, sürüne çobanım
Sanma ki unuttum, sanma yaban’ım
Ben hep senin ileyim Harmandalım

Sana kanamadım ey Çatalpınar!..
Yüreğimde sönmeyen yangınım var
Uzanıp başında ölsem ne yazar
Zaten böyle dileğim Harmandalım

Bir Hacı yitirdi Kovalı Pınar
Ardından Kurbağalar vak vak ağlar
Acılar gördüm ben kardeş acılar
Derdi matem bağlayım Harmandalım

Dağlarında beyaz karlar yatarken
Ahırında mor kumrular öterken
İkindi de tandırların tüterken
Ocakta kül olayım Harmandalım

Yıllar yılı gurbet gurbet gezeli
Silinmiyor, silemem ki ezeli
Bir güzel vardı güzeller güzeli
Ona hala deliyim Harmandalım

Eğmiş fesi başta, börkünü sarmış
Eli nasırlanmış, yanağı yanmış
İnce bele gümüş kemeri takmış
Bir gözleri elayım Harmandalım

Anamın, Babamın, Atamın yurdu
Kalbimin hasreti, gönlümün derdi
Köfteyi, çöreği, sütü, yoğurdu
Şimdi nerde bulayım Harmandalım

Geçer gurbette ömrüm dolar sürem
Sılaya kavuşmak bir tek mefkûrem
Çıkam Cıncıklı’ya yüksekten görem
Toprağını eleyim Harmandalım

Gençleri toprağa veren olmuşsun
Nice acıları gören olmuşsun
Yıkılmış evlerin ören olmuşsun
Söyle nasıl güleyim Harmandalım

Karlı ayaz kışın, serindir yazın
Güzün öfkeli, sert eser poyrazın
Nedir bu kahırın, nedir bu nazın?
Etme kurban olayım Harmandalım

Ben bir fakir köylü, ben bir rençperim
Hüzün geldi yine doldu gözlerim
Bakarsın ansızın gelebilirim
Sana selam salayım Harmandalım

Doğduğum topraklar benim cennetim
Bu şehirde hiç mi bitmez kasvetim
Tuzlu ayranına, suya hasretim
Senin çayı demleyim Harmandalım

Susuz çöller gibi sana susuzum
Temiz havasızım, hem uykusuzum
Ayrılık benimdir, kaderim, yazım
Sorma zaten doluyum Harmandalım

Tarihte Özbek’im şimdi Sivaslı
Altınyayla kazası, Tonus aslı
Köyümün dağları dumanlı puslu
Zirvesinde kalayım Harmandalım

Nerde Mevlüt Çavuş, Ekizin Ali
Hasan Onbaşı, Küt Yusuf, Karemmi
Hepsi göçtü gitti, bu Dünya fani
Ben de senle öleyim Harmandalım

Bir seher vaktinde gelsem nagehan
Kurumuş çalına konsam bir nalan
Öterim o an "oh vatan, oh vatan"
Bir garip bülbülüyüm Harmandalım

Götürün ölmeden son kez göreyim
Harman savurayım, düven süreyim
Doğduğum yerlerde canım vereyim
Son misafir olayım Harmandalım

Usandım gurbette yorgun bizarım
Anadan Babadan yardan güzarım
Kucağını açmış bekler mezarım
Gelir sorgu Meleğim Harmandalım

Ekin biçtik Sulak, Ayderesi’nde
Özlemim hala o kağnı sesinde
Gürsel hasret gider son nefesinde
Naaşımla geleyim Harmandalım

20/11/2001
Gürsel YILMAZ