seni
en
son
görüşümde
solgundu yüz ifadelerin
hissiz bakışlar sezdim
gözlerinde
kin değildi Öfke de değil
ne git.
nede kal diyemiyordu


Yüreğin
Tartıyordu terazi kefelerinde
Benli yanlarımı

Ve
Donuk bir
Yazı rengi veriyordu tualimde
Direniyordu fırça darbelerime
Duygu Çarmıhında beliren
Kırılganlıklar
Gölgeliyordu aşk buselerini
Yeşile meal Renklerde arıyordu sevgileri


ve
bir
türlü
Kabullenemiyordu içsel
Duygularının reddini
Güllerin ahengi bozuluyordu
hırçınlaşıyordu dürtüler birbirine
kırmızı Kalbi ve Gülü...
Yeşil doğa ve sevgiyi...
pembe.. dudaklara hükmediyordu
gamzelerimizde
Aşk sa...
hiçbirinden vazgeçmiyordu benliğinde

Ve
Hepsi birleşince
Hayat filizleniyordu gönlümüzde
Sanki duvaklı bir gelini andıryordu
bakışların
aldırmıyordu utangaç yanlarına
Yinede vazgeçmiyordu
yüreğinden gelen tebessümlerden


ve
ben
anlamıştım
ey sevgili...
Sevgiler susuz kalıp kırılganlaşmıştı
Ve asla sevgileri susuz bırakmamak lazım dı.



_İKİGÖZÜM_