Bak

Yine
alevlendi gönül sevdalara
Dinmedi hiç
sensiz yaşadı yıllarca
kendi sinesine küsüktü hep
sinsi bekleyişlere gebe
Yüreğinde ki sancı lavlarını
taşıyamadı sevgilere
vuslata erdiremedi benliğinde
volkanik dağlar gibi bekletti
sevgisini

ve
senli bir kıvılcım bekliyordu takatsiz
aşk sancıları mateminde
akışlara bıraktı kendini
bir an yüreğinde
savruldu rüzgarlarda aşka doğru

ve
seslendi toprak anaya rüyamda
Doğa küstü çiçeklerine
büründü ellerimde
Güneş pustu kendi çevresinde
Ay kamarasından izledi
yıldızların ışık olmadığını
sensiz mekanlarıma

ve
açtı gök yüzü perdelerini
müjdeledi yeni bir günün
başlangıcını çaresizliğin de
sensiz yanlarıma okşayarak

dedi
ey sevgili...

arılar kovansız
yer ve gök çiseltisiz
kainat sahipsiz değil
güzel yürekler de
sevgisiz olamaz

hadi
kuşlar gibi
uçuralım hayallerimizi
sevgimizle
sonsuz mutluluklara yükselelim
azap çiçeklerinden uzaklarda



_İKİGÖZÜM_