1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
750
Okunma
çarpılırdı zaman dehlizlerinde
bir kara duman,
önce soluğumun mavisine.
bir hazır oluş başlardı
bayrakların
direklerinde,
soğuk.
ve
o zaman
yüzsüz bir kış savunması
analizi yapardım
yırtık
zihnimin
keçeli akşamlarına.
çünkü
donuk kitap kapaklarında
birden cok
iziydi,
parmaklarımın
vaizi.
bir onlar anlatırdı
belki,
yorgun fazlalıklarımı.
ne olacaktır
ki,
plastik seslerinden öteleyince siyahi.
bir kuş
atıyor,
çığlığını.
damlacıkların parçalanmışlığında.
hadi
beklemek
zor.
zelzelesinde bir ton,
halsiz maddeperestliğinin.
gözlerimde,
amaçlar
içmişliğimin
yorgunluğu.
5.0
100% (4)
Cevap Yaz