Birazdan içimi dökeceğim, çekilin, size sıçramasın...

An sabrı.
Sabır biziz.


Bir tarifi yok, bu çilekli pişmanlığın.
Ama o benimdi. Sen izleri uzat.
Ben daha fazla içerlemeden bana.
Uzat,
o eksik cümleyi.

Ben doğuruyorum. Koş.
İki sokak arkada bir anı. Köşede.
Kırık kaldırım taşının yanında. Ayakların ve ayaklarım.
Kırılırken tebessümün.

Ruhundan aşağı sarkıyorum.
Güldün.Güldüm.
İyi de yaptık.


Geceyle senin tam ortandaydı
Dilsiz bir ihtiras, çok da yaşamaz.
İç geçirdin, iç geçirdik.
Gözlerim ıslak. Beni alma.

Sesin ağladı.
Sensin o üç martı.

Ben gömdüm o şiirleri.
Uzun uzun severken sen ellerimi.
İşte toprak! Geçmişim.


İşte biliyorsun o öyküyü. Tavşan dağa çıkmış.
Dağ tavşana aşık olmuş. Tavşan bulutmuş.
Dağ acıymış. Bulut, soğuk bir geceymiş.
Acı, kibirli bir ulakmış.
Biz yokmuşuz.

Anımsayabildiklerim bunlar.
Beni bağışlayın.


Oktay Coşar