ZAMAN DARALIRKEN YAŞAMAYA…

Eğer hala sağlamsa dimağın,
Muhasebesini yapabilecek kadar, bir şeylerin…
Anımsayabiliyorsan geçmişini..
-Yarın bir yere gitmeyeceğim örneğin
Yarından sonra da, diğer günde
Hatta bu gelen hafta da,
Hiçbir plan yok.
Zaman öylesine bolken,
Aklına geliyor şu an, yapmaya çalıştığın işi,©
Hiç yapmadığın;
Zor bir bulmacayı çözmek için,
Aynı sandalye de,
Bir buçuk saattir oturmayı..

Yarın ne yapacağına karar vermeden,
Girersin yatağa çoğu geceler..
Zaman boldur ya..
Gecenin ikisi olmuş,
Yarın bugünün aynısı olacağı, o kadar belliyken..
Saatin ikisi, üçü..
Önemi yoktur artık..
Ama sabahın yedisinde gözlerin bir açılır ki,
İşe gidiş saatin..
Bir zaman kızarsın buna ilk başlarda..
Fakat yapacak bir şey yok,
Senden bir parçadır artık.
Ne kadar sürecek, bu erken uyanışlar bilinmez..!!
Zamanla alışkanlığa dönüşür, bu erken kalkışlar
O saatlerde kalkıp,
Bitmek bilmeyen sıkıcı güne
Erken başlamak nedense ?

Yaptığın işi, gençliğini, arkadaşlarını, iş yerini
Onlara dair anılara karışırsın.
Henüz kimsenin kalkmadığı saatler de.
Sevmediğin insanları bile anımsamak, özlem duymak nedense.
Bol ya zaman, olur işte..

Çok önemsiz bir işi yaptığında,
Ben onu hallettim övünmesini
Yaşadığın anlardır artık.
Gerçi bu yaptığının kimsenin umurun da olmadığını
Bile, bile söylersinde umutsuzca..Hani belki..!!

Evde,
Fazlalık bir iskemleden bile,
Daha gereksiz olduğunu anlaman,
Uzun sürmez bazı anlarda.

Ama vaktin boldur işte..

Gözünün içine bakarlar,
Çıksın gitsin bir yerlere diye..
Önceleri giderken bir yerlere,
İşe gider gibi giyinir, tıraş olur, özenle çıkarsın evden..De,
Fazla sürmez bu özen.
Senden önce buralara gelenler uyarsın gittikçe..
Titizlik gösterdiğin her şey,
Birer-ikişer kaybolur yaşamında..
Yeni alışkanlıklar edinirsin,
Hayatta insana hiç gerekli olmayacak bir konuyu,
Saatlerce tartıştığın zamanlar başlamıştır, Örneğin;
F’ sinden dahi anlamadığın futbol konuşursun, şaşarak kendine.
Ya da
Oyun oynarken yaptığın bir hatayı
Oyun bittikten sonra,
Sanki bir ülke meselesiymiş gibi, tartışırsın işte.

Zaman boldur artık.

Umarların azalıp,
Yaşama kaygılarının arttığı günlerdir.
Hiç tahammül edemediğin bir şeyi yapmak,
Hiç zor değildir artık.
Mesela ceviz ayıklarken,
En ince kıvrımda ki, küçük bir parçayı
Sıkıştığı yerden çıkartmak
Ya da
En son nar tanesini, bulunduğu kabuktan kurtarmak..
Bir muzaffer komutan edası, verdiği anlardır artık.
Oysa
Bu değildi yaşamak düşlediğin,
Daha zamanım var diye ertelediğin her şeyden,
Bunca çabuk vazgeçmek,
Ya da
Yapıp ta o şeyleri,
Haz almamak..
Hoş geldin aramıza..