1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
849
Okunma
bir gün
gölgeyle karışmıştı güneş
bulutların esaretinde
tezahüratsızdı umutların sessizliği
yol sandı gözlerim
güneşin saçlarındaki ezgileri
ürperdim şekil veren bulutlar gibi
oysa ben
ıssızlığın kaybolmuş hayallerindeydim
yüz ifadem de
hırçınlaşıyordu doğa
hüzün cıvıltılarına
izinsizdi bitkiler
sanki
rüzgarlar bezgindi hırs köpürüşlerinde
ama
ezgilerin mavilerinde buluşuyordu güneş
bir de duygular el veriyordu
tebessümlerimin kamaşan gözlerine
derken
toprak bir hayat filizledi iliklerime
büyümeye başladı kulaklarımdaki kuş sesleri
türkü oldu sen yanım
artık ömrüm
özlem ötesi düşlerin bakır filizleri
_İKİGÖZÜM_
5.0
100% (4)
Cevap Yaz