Sol göğsüm’de asılı resmin
Üstünde keskin bir cisim
Nefes alsam eriyor içim
Bilsen nasıl yaşıyorum sensiz
Hırkan’ı sargı bezi ettim kendime
Aylar geçti kokun dün gibi üzerimde
Dünyaları sığdıramadığım gülüşüne
Bilsen nasıl hasretim Şirin bakışına
Sımsıcak Güneş gibi akıyorsun içime
Evreni dolanıp anlattım seni her canlıya
Derdime dermanım, tek duamsın Tanrıya
Divane ettiğin halime gördüğün reva
Bilsen nasıl yaşıyorum sensiz ve cansız
Yer yüzü bile sensiz ıssız ve tadsız
Hangi gezegen’den sorsam seni
Yanardağ’a lav püskürtüyor yüreğim
Hangi kutba gitsemde getirsem seni
Takvimler bile yalan söylüyor sensiz
Saatler’in pimi çekilmiş birer bomba
Bu gönül sensiz derin bir hezeyanda
Zaman aktıkça sevgim çoğalıyor sana
Sanki geri akıyor ters sarıyor dünya bana
Kendimden kaçıyorum seni buluyorum
Yerin dibine insem sen varsın içimde
Her caddede tampon bir bölge
Her girişte hayalin göz dibinde
Nasıl yaşıyorum sensiz biliyormusun
Hangi cümleyi kursam eksik kalıyor
Hangi kaleme sarılsam ismin yazıyor
Hangi çiçeğe dokunsam resmin oluyor
Hangi adrese gitsem nefesin esiyor
Ne yapsam olmuyor sevgili
Bir türlü sensizliğe alışamıyorum
Belki birgün duyarsın izdirab dolu halimi
Belki birgün anlarsın aşk dolu sitemimi
Belki birgün sorarsın gönlümde ki seni
Belki birgün dönersin ömrüme geri
Bilsen sensiz nasıl yaşıyorum bilsen
İnan ki bilmekten ürperir her yerin
Bunun için bilmeni istemem sevgili
Sen gülümse hayata hayalini yolla yeter
Ben hayalin’in gülüşüyle razıyım yaşamaya
Sen gülümse sevgilim hayata gülümse

Turgay Parlakyıldız