6
Yorum
27
Beğeni
5,0
Puan
1123
Okunma
Bir minik el uzanır mavi gökyüzüne
henüz akşam olmadan gönlün ceperinde
bir şiir dokunur çocukça gözlerine
sitemkar bir gün uyanırda şafağına
kıyamam dokunmaya eriyen kar gibi
nasıl ki uyandığında kaybolur düşler
nasıl ki düşlerinde akar hüzünlerin
minik bir serçeyi kundaktaki bebeğin
koklarsın sararsın öpersin dinmez hasret
dağlarda baharda açan mor sümbül gibi
yine akşam oldu yine aysız gece sessiz
kirpiklerin uzun kaşın kalemden ince
birde gönül gurbet ele sensiz düşünce
hazan sarısı nar kırmızısı hasretin
bağlandı kördüğüm gibi aklıma düştü
bulutlarla yarışan menekşe gözlerin...
Nurten Ak Aygen
21.01.2016
5.0
100% (22)
Cevap Yaz