Yanan ateşlerin külü olmazsa…
Hasretten geriye iz mi kalırdı
Benim gibi seven deli olmazsa…
İçinde bu kadar giz mi kalırdı

Seni… Eller ile bir tutabilsem…
Ya da şu gönlümü avutabilsem…
Bağrıma taş basıp unutabilsem…
Kahır mı kalırdı naz mı kalırdı

Bağlamasa beni ettiğim kasem*
Cayıp da yalancı olacak isem
Kırk yıl çektim kırk daha da çeksem…
Bilmem biter miydi az mı kalırdı

Gönlün yâre giden yolu olmazsa…
Ağaçlar, dikenler çalı olmazsa…
O yüce dağların gülü olmazsa…
Bahar mı kalırdı yaz mı kalırdı

Aşkım öldü ama yas olmasaydı…
Yıllardır gönlümde pas olmasaydı…
Namelerde yanık ses olmasaydı…
Âşık mı kalırdı saz mı kalırdı

Diyelim ki yoksun yok… Farzımuhal
Ne çiçek olurdu ne arı ne bal
Eğer olmasaydı bu sevgi kutsal
Buna dayanacak öz mü kalırdı

Eşim benzerim yok! Öyle bir sersem
Dünya gözü ile bir daha görsem
Sonra kollarında canımı versem
Başka alacağım haz mı kalırdı

Şair/Yazar: Erdal Koca
erdalkoca.com