1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
941
Okunma
Hüznün kollarında iki yürek,
Birisi kırgın,
Diğeri bambaşka bir baharın hayalinde…
Aynı romanın farklı bölümlerinde kalmış aşk,
Farklı semtlerinde,
Farklı karakterlerle.
Aristokrat bir gülümseme yayılıyor suratımda,
Spartaküs’ün umudu,
Sokrates’in bilgeliği,
Ya da Sezar’ın kendini beğenmişliği,
Hangisini öğrenemedik tarihten?
O çok sevdiğin kitaplardan?
Napolyon’un hırsıydı bizdeki,
Petro’nun deliliği.
İvan Pavlov’un iftihar edeceği kimselerdik.
Düşünmeden,
İçgüdülerimizde hareket ederdik.
Freud gibi baktık dünyaya
Ve Hitler gibi yenildik.
Hüznün kollarında şimdi iki yürek,
Birisi kırgın,
Diğeri bambaşka bir güneşin altında…
MESUT ÇİFTCİ
Cevap Yaz