“yeni yaşınla beraber bir adım daha attık sonsuzluğa , ”

herkesin hayatında birlikte yaşlanmayı hayal edeceği
birisi olmalıydı, ben seninle yaşlanmak istedim..
yalnız uyuduğu gecelerde yatagının sol yanındaki boşluğu
dolduracak birisi olmalıydı, ben sol yanımda hep sana sığındım..
birlikte uyanılan sabahlarda yüzünü güldürecek biri
olmalıydı, ben seninle uyanmayı seçtim..
‘O’varken bana birşey olmaz..! diyeceği biri olmalıydı,
ben gözümü kapatıp sana güvenmeyi seçtim..
deliler gibi kıskanacağı ve deliler gibi kıskanacak birisi olmalıydı,
ben seni kendimden bile kıskandım.. dudakları istemsiz
gözleri kapanacak biri olmalıydı, ben sen bana sokuldugunda
gözlerimi huzurla kapatmayı seçtim.. kendini kollarına
bıraktıgında huzuru tattıracak biri olmalıydı, ben o eşsiz
huzuru sende buldum.. çayına kaç şeker attığını, kahveyi nasıl
sevdiğini bilecek biri olmalıydı, ben tüm kahveleri senin
elinden içmeyi seçtim.. elinden tutup nereye gittiğini umursamadan
yürüyecek birisi olmalıydı, ben bu yolculuğa seninle çıkmayı
sonuna kadar seninle gidip bu yolu sadece senin elinden
tutarak yürümeyi seçtim.. dilimdeki “iyi ki”ler’le geleceğe
dair “belki”li umutlarla sana geldim..
“iyiki..”
“iyiki”dogdun,
yoldaşım, yol arkadaşım..