13
Yorum
25
Beğeni
0,0
Puan
1722
Okunma
Bürürken dağ başını sisli kara bulutlar
Vücudu kasvet sarıp kalırız ki takatsız
Hani inanç imanla beslenen o umutlar
Allah’a kuluz diyen kalbimiz liyakatsız
Sigaramı yakarak restler çektim dünyaya
Duman bürüyüp gözü kirpiğim nemlenirken
Acı kahve bahane dostluk ektim dünyaya
Tavşan kanı çayımız ocakta demlenirken
İnce sızılar düşer küle dönmüş yangından
Hallaç da isyan etti kuru kalabalıktan
İnsanız beşer şaşar kurtul artık kaygından
Ey gönül! Bekleme ki umut alabalıktan
Oh ne âlâ derlerken dertler dikenli yolca
Cinnete ramak kaldı! Yaşamadık hayatı
Fikirler dip yaparken çatışmalarsa bolca
Dün geçti yarınımız bulsun ab-ı hayatı
El sallayıp yummuşken kahverengi gözleri
Sal ucundan tutanım ha bir olsun ha da bin
Fısıldarlar: Rahmetli "ne insandı" sözleri
Götürür mü cennete! Bomboş ise sağ cebin
Cevap Yaz