Ey Dost
Gökyüzü yine şekilleniyordu tan yeri ağarırken
karanlıklarında üzgündü ay
mateminde gece yerini gündüze
bırakıyordu
ilk ışıklarını doğaya serperken güneş
gecelerin hakimine git artık diyordu
yıldızlarını da alda git

ve...

mühürleniyordu kainat
yer gök istemesede
göğe yükselen ezan sesiyle
aşk la uyanıyordu canlılar
sahibince.. yeni
yaratılan bir güne

ve gönüllerde..

duygu istiyordu güzel yürekler
gönüllerini süsleyemeyen
şiirlerin haz veren mısralarında
mateme bürünüyordu seslenişler
kağıtlara sığmaz dı üç dakika da anlatmaya

çalıştığım o

yıllardır birikmiş acı ve hüzün dolu anılar
çilelerin esaretinden kurtulmaz bir baht
yaslamaya bulunmaz sırtını içten bir dost
özgürlüğe doyamamış bir ömür
titreyen mırıldanışlarıyla benliğim
çaresizliğini dile getiriyordu
Ne olur
Ey Hayat gittiğin yere benide götür...



..... 16/01/2016 _İKİGÖZÜM_