Her şey aynı. . .
Yokluğun tamda şuramda kadınım.
Genzim le kursağım arafın da.
Sen giderken kış kapıda, göçmen kuşlar misali uçuverdin avuçlarımdan.
Bilmediğim memleketlere, belki ülkelere.
Ne bir hoşçakalı sığdırdın kulaklarıma, ne bir kendine iyi bak .
Gittin.
Gittin gideli,
dağ gibi büyüdü yalnızlık.
Sen gittin.
Parçalandı tüm bulutlar, yarım kaldı tüm umutlar.
Kırıkları topladım da ardından,
bir ben çıkaramadım .
Hep bir parçam eksik kaldı.
Sen gittin gideli, yaralarımı üfledim.
Soluksuz kaldım.
Kimsesiz çocuklar gibi döktüm gözyaşlarımı.
Issızlığımın tamda ucundasın kadınım.
Gittin.
Boşandı içimde ki sevincin yayı,
ahh şimdi kim öğretecek bana hayatta kalmayı?
Yine kış.
Yine ayaz ortalık.
Ellerim hâlâ üşüyor kadınım.
Kısacası her şey bıraktığın gibi.
Sonrası.
Sonrası yine bildik yalnızlık.
Yazmaktan eskittiğim harflerden adını çıkarmayı denedim.
Beceremedim.
Ne çok kıskanırdım akşamları
adım attığın sokağı oysa.
Benim üstüme basıp ta gitse evine derdim ardın sıra .
Kendimi de seninle uğurlardım , sen bimezdin.
Sen gittin.
Karanlığa mahkum edercesine tüm aydınlıkları.
Yolumu kaybeceğimi düşünmeden.
Gözlerimi yumdum görmemek adına gidişini.
Gözlerin geldi aklıma, suç işledim açtım.
Unut dedim gözlerime, unut gözlerini.
Oysa ne çok isterdim adımlarını yüzüme karşı atmanı.
Bu yüzden hiç unutmadım,
çok iyi hatırlıyorum sırtında ki kazağı .
Bir kez dönsen koşacaktım ardın sıra,
onuru gururu çiğneyip üstelik.
Gittin.
Ellerinden tutup "Kalll" diyecektim daha.
İlk dokunduğum da titreyen ellerini, bastıracaktım olanca gücümle avuçlarıma.
Ahh bir dokunabilseydim ellerine ,
gitme cesaretini kıracaktım.
Yokluğunun düşüncesi,
daha dönmeden sokağın başını,
sardı dört yanımdan kadınım...
Çaresizim.
Okyanus ortasında kırık bir kürekle kalmış gibiyim.
Hem yönümü şaşırıyor, hem hayatta kalma mücadelesi veriyorum.
Sen gittin.
Durdu zamanlar.
Sen gittin.
Yok olmadı umutlar.
Sen gittin.
Birleşmedi kırıklar.
Sen gittin.
Kabuk bağlamadı yaralar.
Sen gittin.
Bıraktığın yerdeyim.
Sen gittin.
Dön bekliyorum.
Sen gittin.
Çok geç değil, biliyorum.
Sen gittin.
Seni hâlâ çok sevmekteyim. . .