Sen hayır diyorsun ya, bu aşkın adamına
Uzak kaldım neşeye, canım yanıyor, canım
Nasıl da karar verdin, gönlümün idamına
Ölü yazdım kaşeye, canım yanıyor, canım..

Yaşadığım yılları haram ettin ömrüme
İsyan etti bedenim, başkaldırdı emrime
Ne var ne yok yükledin, aşktan yana cürmüme
Elim gitti şişeye, canım yanıyor, canım..

Bu kadar zulüm olmaz, kan hasmı olsa bile
Ciğer bu, yanıyor da kötü söz gelmez dile…
Gördüğüm günden beri, onca dert onca çile
Yüklenmez ki kişiye, canım yanıyor, canım…

Uğursuz denen baykuş, kondu gönül telime
Yine hasretin sindi, senden esen yelime
Kalbimde can yangını, kor düşerken elime
Muhtaç ettin maşaya, canım yanıyor canım…

Vefayı mahkûm edip, sevdakarı üzenler
Mecnun olup gezerken, mezarını kazanlar
Ey bu aşkın sevdanın kitabını yazanlar
Benzemedi bir şeye, canım yanıyor canım…

Kaç seven mahkemesi, son celseye kalmıştı
Kaç savcı, kaç hâkimi, sevdalara salmıştı
Sen tahliye desen de, can müebbet almıştı
İliştim bir köşeye, canım yanıyor, canım…

Boş ver demiştin ya sen, gönlümdeki bu aşka
Kapandı gönül kapım, kimse giremez başka
Keşke diyorum hani, görmeseydim hiç keşke
İnanmazdım herşeye, canım yanıyor canım…

Osman AVCI