Yeni bir gökkuşağına rastladım bu sabahki yağmurda
Renkleri solmuş, üzerinde kalbimin notları vardı sanki....
Ağaçlar bile kurumuş...fakat hayat ağacıydı kurumamalıydı.
Bahçeyi dinlemek istedim, susmuş kuş sesleriydi cıvıl-cıvıl.
Civ-civlerde mi küstü? diye sordum kendi-kendime
Kedicik zaten terk etti beni...hep onu arar durdum...
Köpeğimin pati izlerini bile göremedim bu sabah kapı önünde...
oysa ki her sabah kapının önünde ıslak pati izleri durardı
pabuclarımı çıkarıp bastım iyice çimenlerin üzerine çıplak ayağımı...
Çimende bile izi kalmadı.
Gök yüzüne doğru baktım bulutları da bulamadım bu sabah....
Olması gerekiyordu, Benim için mecburdu bu sabah herşey var olmaya...
Sordum bu kadar mı kainatı ,herşeyi küsdürmüşüm kendime?!
kendi-kendime yine söylenip duruyordum....
Bakıyorum ki bu sabah herşeyiyle kırık dökük olmuş
Bir mesaj gibi notlarıyla aklıma işledi
meğerse bu sabah başından beni anlatıyormuş....