Kemik tarağını sürüyor bir kadın,
Minik bez bebeğime.
Kalıyor ellerimde, sırma çocukluğum.

Gökten
Bir mozaik çözülüyor
İğde ağacına.
Fikrim
Hazır,
İlticasına.

Bir çığlık doluyor içime
Asma kilitlerden dokunuyor hayatıma.

Fakat

Susuyorum ..


Sadece
Yürüyorum, kalbimin küçük kanatlarında.
Soğuk ve beyaz parçalarında.


Atlıyorum bir boşluktan,
Öylesine.
Aklımın kırık duvarlarına balyozca iniyor bedenim.

Sonra
Gün batıyor gözlerimin uçurumlarına.
Acıtıyor, solgun ışıkları.


Dans ediyor, başucumda
Çekimsiz bir eşitlik.
Hızlanıyor,
Zaman aktıkça.

Sarhoş korkulukların
Işıksız parmaklarına tutunuyorum.

Bu sefer,
Yalan akıyor avuçlarıma.


Kalkmaya niyetsiz, ezelim.


Üstelik, boğuk bir gece diz çöküyor önüme.
Köşesine kıvrılıyor,
Kanaatin.

Öfkeli bir aldanış doğuyor sabaha.
Yudumlarını aralayıp
Sözüne küsüyor sükutun.

Delice ..
Sinsice..
Ümitsizce..


Hayat..
Heyhat..