düşünce delirtir insanı
boşluğu girer gözlerinin ardına
yok sayar anılarını ve kin güder mutluluğuna
boşluk bırakır içinde küçük bir uhde
bir tırtıl gibi kemirir yaprak yaprak
zaman hicran duyar hoşnutsuzca ve yalvarır
bırak düşünmeyi diye

düşünce delirtir aklını
yığınlıkta hiçlik yükler sırtına
düşünmeni ister sadece ve çözüm bekler
sorun yokken mana aratır
bir manası yokken sorun çıkartır
ölümü ceker sahipsizlikte
ve sevinç körelten karanlık ışıkları
gözlerini kapatır

düşünce delirtir ihsanı
rolü büyüktü aslında kapalı kutusunda
derin bir pandora yuvasında
açılmayı bekler
sebebidir süprizi kendine cektiği elleri
kendine istedikce nefes soluklanışını
soluksuz geçer ruhundaki renkler
istemsizce ister
ve bir bir kırılır yansımalar
sökülüşünü izler darmadağın hayallerinin
küllere dönüşünü misalinde süzüle süzüle

düşünce delirtir ruhu
sıkıntı ettirir sürü sürü ilmek ilmek
parmak saydırır emrederek
hicran duası sayıklatır faniliğine
azap tattırır mükemmelliğine
unutulmayı bekler
ama unutturmaz sabır çektirir
ecel ektirir baharına yaşamının
düşünceleştirir her halini

düşünce delirtir aslı
yapay etkenler coğaltır sadeliğine
ve bekler
filizlenişini düşlerine
kabus ötüşlerine sahne oluşunu bekler
ve izler
izlerini hissettirince kozunu ceker
artık elindedir kontrolü bedeninin
heryere sürükler
düşman ettirir seni sen gibilerine
ve ölüleştirir ölüm ölüm ölüleştirir

düşünce delirtir duygularını
kutsallık vadeder toprağında
asillik yayar göz kapaklarında
oyunculuğunu etkinleştirir
ve gercekleştirir
sözler vaadettirir ödettirir
kardeşi kardeşe kıyan işte bu illettir
yaşamda ölüm arattıran
fanilikte kendini bişey sandıran
kendinden tiksindittirir
sonra kendimizden

sucu yoktu aslında
koyun olan bizlerdik
düşünce delirtir koyunları...