Öfkemi kundaklayan
Kalemin ucuna takıyorum
Kırmızı noktayı
Hayatımı yazıyorum satırlara
Beyaz sayfa kızıl öfke
Sarı zarfım hazır

umarsız yaşamları
sorguluyorum
ben ki ikinci baharında yargı katibi
hükümsüz insanların
hakimiyetinde bir hayatta

Geçiyorum sahnenin önüne.....
Saydıkça sayıyorum hesabı
Ve almadan önce nefesi
Diyorum ki

zargana kılıklı
yayın bıyıklı narsistler vardı
hokkabaz kafalı
hitler burunlu anarşistler arasında
kodlamalar ürettim
ömrüm boyu
açmazlara


yeni nesil sahtekarlar
eski köstek saatli kalpazanlar
durun diyorum
tozlu kapaklı banka veznelerinde
İzle ve haykır diyorum kendime
Çünkü
Hesabı kesme vakti

adaletin kılıcı bilmem
hangi miladda
Eşitlik
yüzyıllar boyu
boynumuza dolanmış pranga

bağrımız delik deşik
Terazisi dengesiz
ey kantar
Bilir misin
beni deşense
gözüm gibi bildiğim
zülfikar

dönek kaçanların peşindeydim aslında
elimde kansız bir tüfek
kan çağırıyordu kulaklarımın
pasını silerek
korkunun o korkak
o ayaz koridorlarında
yürümek cesaret
isterdi cesaret

köse düşünceleri ayıklarım aslında
saçma ve sapan olanları çöpe
buldozerler geçiyorken
üzerlerinden...

ezilmiş fikirlere
sahip çıkıyor zevzekler
sürüne sürüne
sürüngenler her yerde
Bilirmisin....

Dedikçe...
Söyledikçe...
Hesabı kestikçe...

Dağılıyor sahne...

Ve savunduğum doğrular
Geliyor üstüme ...

Dayanamıyorum
Ey kantar
yalanlara bir çift sözüm var...

ASARI