kalemden kaçsa aynalardan yansır sevda,aynalar kırılsa gölgeden yansır.
gölgesiz havada düşten, düşsüz bir anda bu düşüşten yansır...

Düşlere sığmayacak gibi giyindiğin aslın... aslın da düşüşlerinden yansır.
gelişi bir ölüm, gidişi ise yeniden doğuştur düş ölümsüzlüğüne yansır...

Doğarken sıcacık olduğun gibi ölürken de üşümese bedenin.Ateşten kül kalır geriye,küllerin umuda yansır.

Sevdalar gelir geçer yıkılırım yenilir yine ayaklanırım umudum zamana yansır..
o düşüşlerden bir çiğ düşer gamzesine gülün, o gülün gülüşünden yansır
Gül hazanı sevmezdi oysa, yaprağını korur anne gibi.rüzgarın esişinden sarı bir renk yansır.

incitilmiş anılar toplamıdır hayat, kazanılmış anlamlar toplamı.. aşkın karşısında saygıyla eğilirken ölüm, sonsuzluğun bakışından yansır..

Kaybettiklerin arasında arandıklarındır hayat...Azrail yine de söz verir azığını bölüşmemek için...sonsuzluğun ufuklarda izi kalan bakışlarında izi kalan ufuktan yansır.

hiç bir gönlün içine sığdıramadığı bir karargahtır aşk.. öyle kalabalık bir içtimanın sabahından yansır..

İçtiması olmadan ve olmadan şafağı,daim kalk emiri verir aşk...aşkın içinden ebruli hayaller,hayallerin içinden imkansızlık fışkırır...imkansızlığın göz yağışlarından yansır...

Demek ki ayna gerekmiyormuş yansımaya...ölü bir su damlası,bir sessiz çığlık bile yetiyormuş yansımaya ve yanılsamamaya...yanılsamayışımız temkine yolculuğumuzdan yansır...

Çoğaldıkça yakan bir sevdayım su sandığım ateşlerde yanarım ateşim suya yansır...


Volkan Aksal / Semra Kındır / Meryem Akyıldız