yosun kokusunun rüzgara saçılan ıslak kirpiklerinden
doğ !Rüyalarıma
ay denizin yangınlarından kana kana içmeye indiğinde
menevişlerini...

açsın kurumları hüzzam leylakların
buğusu silik nisan sabahlarının bakışlarında

bademler gelinliğini savururken
ak gerdanlı eriklerin endamına
duvağından damlasın ilk cemresi yeşil baharların

estirsin gün kurusu
raksında dağlansın kıvrımları mercan gurupların
dönsün kuşlar
ipek fistana dökülsün cıvıltılar

gölgesi düşsün gecenin
seni benden alan kumral ırmaklarına hicâzkarlarının

morlansın areolasında gülhatmicikleri sızıcıklarının
hanımeliler fışkırsın kınından
dağlansın gizlerinin arası

tütsülensin
gamzelerinde tozakları gülücüklerinin

nağmelerinden aksın kucağıma
yavruları serçelerin

sinsin koyna kar beyazı kelebeklerin
inci tozu yutmuş hapşırıkları

sızsın gözeciklerinde kristalleşen
gümüş geçişlerinden ipek böcekleri

safir polenciklere üflesin neyzenler
yana yatsın tüylerinde coşkusu tenin

mayhoşluğunda kamaşsın
aşısından yuvarlansın çapkın arıcıklara
elma kurtçukları

sussun boynunda mavinin sessizliğini tanyeli
kozasında sonsuzluğa yırtılsın aşk!


’’Çayyolu sayı 7’’