tan vurgunu sabahların
çığlıklarından kalkıyor gelincikler
suretinde yolunmuş hayallere

yatamadığım gecelerin hicazkar huysuzluğundan
esmer melodramlarıma sızıyorsun Lâra…

gül benzin emiliminde kayboluyor dudağı güllerin
seyreliyor geçişleri ayın
doyamadığım s/açılamadığım teninden
dikbaşlı uysallığıma takılıyorsun…

ah !Lâra aşüfte rüzgarlar koparsam sana lodoslu kızdan
süzgün nefesinden camgöbeği baharlarımın
sırnaşlarına damıtsam

belinden dolayan kuşağına çözülsem
dalsam gülücüklerinde viskozlanan sarhoşluğuna

gıdısından toplasam titreyen maviliklerin
salkım söğüt ırmaklar akıtsam sırtından
güneşte yanan saçlarında bestelesem papatyaları

alaz gönlün sızısından süzsen bakışlarını
kaçsan pınarlarımın altına
saklı bahçemde sürünen nilüferlerden sürülsen sığlarıma

ah!Lâra kırılsın iç kemiğinde mağrur bedenin
kıymığı kınımda kalsın

çatısından fesleğen yağmurları damlasın kıpırdayışlarına
kirpik diplerinde tutuşsun düetleri begonvillerin
öpüşleri uçuşsun şafağın denizin sinelerinden
martıların gümüş şıkırtılarından
serçelerin gagasına insinler

kuşlar yağsın öküz öldüren saçaklarımıza
cıvıl cıvıl yavrular
durulsun göğsümde gün

sussun ağızlarda şarkılar
ıslansın sevişler Lâra!
vurulsun sessizliğinde sağnaklar…